Fabuła II
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 5, 6, 7 ... 12, 13, 14 Następny

Skaila

Rashel ćwiczyła już kilka godzin. Coraz lepiej jej szło.
-Dobra teraz kolej na ciebie.-powiedziała do Luny z szatańskim uśmiechem.
Plotki głoszą, że córka Hadesa kiedyś miała uczyć walki na miecze lecz kiedy Chiron dowiedział się iż na lekcjach jeden z dzieciaków Aresa sam rąbnął się klingą miecza odwołał wszystko. Rashel była wtedy bardzo zawiedziona z jego decyzji.

Antena

Córka Artemidy wzięła swój nóż myśliwski do ręki.
-I co mam teraz robić? Walczyć tym czy czymś innym - spytała.

Skaila

-Ze mną.-odparła spokojnie jej towarzyszka.
Szok. To było widać na twarzy Luny. W końcu to było wyzwanie.

Antena

Rashekl pokazała jej podstawowe pchnięcia i z początku traktowała Lunę ulgowo. Córka Artemidy starała się jak mogła. Unikała ostrza córki Pana Umarłych, ale ciosy nie wychodziły jej tak jak obrona.

Skaila

Dla Rashel ta walka była rozgrzewką. Wiedziała, że Luna stara się jak może lecz to nie wystarczało jej w ataku. Nieźle się broniła. Po kilkunastu minutach zobaczyła iż córka Artemidy jest bardzo zmęczona.
-Dobra koniec.-zarządziła.
-Jaki mi poszło?-dopytywała się Luna.
-Dobrze sobie radzisz w obronie lecz atak zupełnie ci nie wychodzi.
Na te słowa córka bogini Łowów skrzywiła się nieznacznie. Rashel wiedziała, że spodziewała się więcej lecz musiała potrenować.
-Chodźmy spać. Jutro z samego rana ruszamy w drogę.-oznajmiła i poszła w stronę lasu.
-Gdzie idziesz?-spytała podejrzliwie Luna.
-Zobaczymy się rano. Nie martw się nic mi nie będzie.-oznajmiła i pobiegła w głąb puszczy.

Antena

Gdy na niebo wszedł księżyc, Luna poczuła się jak w niebie. Uwielbiała tę porę nocy, gdy jej jedyne światło rozświetla wszystko dookoła. Tylko jedno ją niepokoiło. Gdzie jest Rashel? I co ona robi w głuszy?

Skaila

Z samego rana Rashel wróciła. Gdy Luna ją zobaczyła chciała do niej podbiec lecz córka Pana Umarłych powstrzymała ją ruchem ręki.
-Gotowa?-spytała z kamienną twarzą.
-Na co?-dopytywała się rozkojarzona potomkini bogini Łowów.
-Walcz!-krzyknęła Rashel i ruszyła do ataku.
Zdezorientowana Luna chciała chwycić łuk lecz nie miała go przy sobie. Jedyną bronią był... sztylet. Walczyły długo. Córka Hadesa zadawała bezlitosne ciosy. Po kilkunastu minutach jakimś cudem jej przeciwniczka powaliła ją na ziemię. Luna miała skupienie wymalowane na twarzy.
-O co ci chodzi Rashel?-spytała.
-Koniec walki.-odpowiedziała i odwróciła klingę swojego miecza, który był skrzyżowany ze sztyletem. W efekcie role się odwróciły. Teraz potomkini Hadesa miała zadać ostateczny cios. Jednak tego nie zrobiła. Włożyła swój miecz do futerału i podała rękę Lunie.
-Jesteś gotowa.-powiedziała z uśmiechem.
-Bogowie na co?!-odparła zdenerwowana.
Na te słowa Rashel wyciągnęła zza pleców miecz.
-Teraz będzie twój. To jeden z Quernbiterów. Ta broń może nawet przeciąć kamień młyński.-powiedziała i podała go Lunie.

Antena

-Łał. Dlaczego mnie nie załatwiłaś? Mogłaś to zrobić w ułamku sekundy. - dopytywała się córka bogini Łowów.Jej ciało zdawało się bić srebrnym blaskiem. Artemida zawsze chciała chronić swoja jedyną córkę. Nigdy nie żałowała złamania wieczystej przysięgi.

Skaila

-To był test na sprawdzenie twoich umiejętności.-odpowiedziała dumna Rashel.
Dobrze wytrenowała Lunę i była z tego bardzo zadowolona.
-Weź miecz zanim się pogniewam.-dodała.

Antena

-Wezmę, chociaż wolę łuk. - odpowiedziała i podniosła miecz z trawy.Był dobrze wyważony, nie miała problemów z trzymaniem go. - Skąd go masz? Takich nie ma w zbrojowni na Obozie Herosów.

Skaila

-Mam swoje sposoby. Z czasem się dowiesz.-mrugnęła okiem do Luny.
-Echh no dobra.-odpowiedziała zrezygnowana córka Artemidy.
-Zbierajmy się. Czeka nas długa droga.
-Tak dokładnie to gdzie idziemy?
-Zobaczysz-odparła Rashel i zarzuciła sobie plecak na ramię.

Antena

Szły w milczeniu przez godzinę. W końcu odezwała się Luna:
-Gdzie idziemy? - spytała
-Niespodzianka. - odparła Rashel
-Mam się bać?

Skaila

-Jeśli chcesz.-odpowiedziała.
Wiedziała, że ciekawość zżera Lunę od środka. Wiedziała też iż nie może zdradzić celu podróży. Za dużo od tego zależało.
Po kilku dniach dotarły do..
-San Francisco? Zwariowałaś?!-wydarła się na nią córka Artemidy.
-Mam coś do załatwienia z moim kolegom.-odpowiedziała jej Rashel.
-Nie cierpię cię!
-Taa Wiele razy już to słyszała.-powiedziała Rashel i ruszyła w ciemny zaułek gdy ktoś w nią wpadł.

Patryk

David biegł przed siebie, bo goniła go mantikora.
Aż nagle o coś uderzył, gdy się otrząsnął zobaczył, że to dziewczyna.
-Przepraszam. Nie wiem kim jesteś, ale uciekaj! - krzyknął - Goni mnie jakieś monstrum.

Skaila

-Że co? Jak wygląda?!-natychmiastowo spytała się Rashel.
Wiedziała, że w San Francisco roi się od potworów ale żeby aż tak? Tego się nie spodziewała.