coś xde
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 16, 17, 18, 19 Następny

Maryszka

fajne

annabeth

dzięki kolejne a niee wiem wogóle zapomniałam o tym opowiadaniu ^^

shorty8

Ja zapomniałam, że mam bloga xD To z tobą nie jest tak źle xD

annabeth

noo w sumie patrząc na ciebie TAK xD

shorty8

No widzisz xD Pocieszam ludzi po prostu xD Mogę pracować jako motywator xD

Skaila

Co z tym opowiadaniem? Będzie czy nie?

karo32104

No właśnie

annabeth

a no ... tak chyba tak ostatnio poprostu serca do tego nie miałam i czasu no przedewszystkim czasu ;D

karo32104

annabeth · Wysłany: Czw 22:17, 10 Mar 2011 Temat postu:

- Przepraszam. Na serio. Dasz się zaprosić na..co my tu właściwie mamy?
- Cole, truskawki, ewentualnie obiad, nie powiem żeby wybór był największy.
- No, przepraszam…to może..nie wiem, choć nad jezioro, albo na trening, co wolisz…
-Już się tak nie wysilaj. - widząc jego minę, dorzuciłam. - No dobra, chodź.
Od razu się uśmiechnął i pozwolił zaciągnąć do obozu.
Podeszłam do Percy’ego siedzącego przed swoim domkiem, jemu też przydały by się wyjaśnienia.
- Cześć, Percy. – Uśmiechnęłam się szeroko.
- O, cześć Eli. – Odwzajemnił uśmiech.
Przysiadłam się do niego, Will nadal stał .
- A, to jest Will – Przedstawiłam go. – Wiesz syn Zeusa i tak dalej…
- Percy. Syn Posejdona i tak dalej… – Percy zmierzył go wzrokiem. Na moje oko, niezbyt przyjaźnie. No tak ale w końcu był pewnego rodzaju „konkurencją” dla Percy’ego.
_ Mchm, wiesz chciałbym cie przeprosić za moje zachowanie i w ogóle..
Percy popatrzył się na mnie pytająco.
- Uratowaliśmy mu tyłek.- wyjaśniłam w skrócie.
- Ach, tak no jasne. Eli pójdziesz ze mną nad jezioro ? - Willa z pewnością nie uwzględnił w tym zaproszeniu.
Uśmiechnęłam się do Willa przepraszająco.
- Jasne, Percy.
- Chodź, wejdziemy jeszcze tylko na chwilkę do mnie i lecimy.
-O.K
Kątem oka zauważyłam szybko oddalającego się Willa.

nie pisałam długo więc nie wyszło najlepiej no ale Wink

annabeth

Lubiłam wnętrze tego domku, panujący w nim bałagan i tą przestrzeń, pustkę. No, ale jak się mieszka w domku Hermesa gdzie zawsze jest nas więcej niż powinno trudno mi się dziwić.

- Nie lubię tego gościa.- Wysyczał przez zęby Percy
- Tylko dlatego że jest synem Zeusa ?
- Nie, po prostu coś mi w nim nie pasuje, dlaczego teraz po zgoła dwóch tygodniach nagle zapałał chęcią poznania nas ?
- Hah, z tym „nie pasuje” to robisz się schematyczny, a jeśli chodzi o chęć poznania nas to nie do końca tak. Po prostu na niego wpadłam, przedstawiłam się i samo się potoczyło, inaczej pewnie nadal by nas unikał. – Wytłumaczyłam.
- A widzisz ?
- Co niby widzę ?
- No niby czemu miałby nas unikać.
- Oj, czasem zdaje mi się że przesadzasz, a teraz lepiej już chodźmy, bo…
- Bo?
- Ech… już sama nie wiem.
Roześmiał się i pociągną mnie za rękę.
- Już wiem! – zakrzyknęłam radośnie - Bo nie zdążę na trening łucznictwa.
- Dziś możesz sobie darować.
- Kpisz? Pan D. mnie zabije , nie mówiąc już o Annabeth
- Co ma do tego Annabeth?
- Bo jak darować sobie trening to oczywiście z tobą ?
-Oczywiście.
-Sam widzisz.
- No teraz to ja nie wiem o co ci chodzi.
- Nie musisz.
To wszystko było kompletnie nierzeczywiste, a jednak – zaczynałam odgrywać jakąś role w tej całej historii, nawet jeśli miała by być malutka, cóż i tak będę miała co opowiadać swoim dzieciom. Wyobraziłam sobie jakąś staruszkę mówiącą „ tak, tak swego czasu znałam samego Percy’ego Jacksona, a nawet…”. Roześmiałam się na samą myśl.
- Z czego się śmiejesz ? – zapytał zaciekawiony.
- Z tego ze znam taką niezwykłą osobistość jak ty Percy! Pomyśleć że jeszcze nie wzięłam od ciebie autografu z dedykacją ! Przecież za 10 lat nikt mi nie uwierzy !
- Och, zamknij się – i dał mi lekkiego kuksańca w bok. Po czym sam się roześmiał.
-Obiecuje że przy najbliższe okazji dostaniesz ode mnie dziesięć autografów bo niestety w tym momencie nie mam długopisu.

Antena

Świetne. Dobrze, że kontynuujesz.

karo32104

no superasne dalej dalej

annabeth

o kurcze nie wiedziałam że ktoś to wogóle czyta, dodawałm tak sobie, ale dzięki wielkie ;*

Luna

Mi też sie podoba twoje opowiadanko Annabeth. Wink