shorty
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 14, 15, 16 ... 41, 42, 43 Następny

Binka

No , no a mnie on sam uczył bo Atena nie miała czasu Smile

shorty8

A mnie tata nauczył do trzech i się załamał, powiedział, żebym lepiej wiersze pisała xD

annabeth

i dobrze zrobił Very Happy

shorty8

No mam nadzieję, a jak mnie kiedyś ktoś złapie i powie, że mnie zabije jak nie policzę do 10? :0

annabeth

oj to będzie niedobrze xD streścisz mu ostatni odcinek mody na apolla a on sie wzruszy strzeli haiku i po sprawie....chyba Wink

shorty8

A co było w ostatnim odcinku?! <panika>

annabeth

CO? JAK? to TWÓJ ojciec Wink

było coś o jakimś złocie harfie i oj głowy za to nie dam xD

shorty8

Tata twierdzi, że w tym serialu zrobili z niego małostkowego gościa,więc oglądam w ukryciu. Np. teraz leci pora na hermesa, ogląda ktoś?

shorty8

W panice wepchnąłem Annabeth z powrotem do domku. Kiedy już drzwi sie za nami zatrzasnęły odetchnęliśmy z ulgą. Grover patrzył na nas jak na wariatów, ale nie za bardzo się tym przejąłem. Serce waliło mi jak młotem, a nogi trzęsły się ze strachu. Z przerażeniem stwierdziłem, że bardziej boję się własnego ojca, niż jakichkolwiek potworów. Może to przesada, ale wtedy naprawdę tak myślałem. Usiadłem obok Annabeth na łóżku, a ona położyła głowę na moim ramieniu.
- I co teraz? - zapytałem obejmując ją ramieniem. Grover podszedł do nas i kucnął przed nami. Swoją drogą kiwał się trochę na boki, bo kopyta nie są za dobrym oparciem, kiedy trzeba skulić się na krzywej podłodze .
- Co jest? - domagał się odpowiedzi, ale jakoś żadne z nas nie chciało mu jej udzielić.
- Wyjrzyj za okno - mruknęła Ann wpatrując się tępo w ścianę. Wtedy pomyślałem sobie, że sytuacja nie jest taka beznadziejna jak mogło się wydawać.
- Słuchajcie - powiedziałem skupiając na sobie ich uwagę. - Grover, musimy ukryć to, że jesteśmy razem.
- Że ty z Annabeth jesteście razem - poprawił mnie satyr.
- Tak, tak - machnąłem ręką. - Przecież o to mi chodziło. Po prostu nie możemy po sobie nic pokazać.
- A to nie jest trochę dziwne, że teraz siedzimy tu razem?
- Omawiamy szczegóły misji - skłamałem gładko. - W końcu to właśnie powinniśmy robić. A to, że nic nie przyszło nam do głowy, to nic nowego.
- Racja - przytaknęła Ann. - Po prostu nie możemy wpadać w panikę. Raz daliśmy się ponieść emocjom, teraz musimy po prostu przypilnować, żeby się to nie powtórzyło.
- Co oni tu w ogóle robią?
- Nie wiem - powiedziała córka Ateny. - Mieli przybyć pod koniec lata, a nie teraz. Może coś się stało?
- Oprócz tej sprawy z runem? Raczej nic.
Siedzieliśmy przez chwilę w milczeniu. Dokładnie słyszałem jak jakaś mucha obija się o szybę próbując się wydostać na zewnątrz. Nasze oddechy zagłuszał nieco prezent od ojca stojący w rogu pokoju.
- Synu - usłyszałem za drzwiami. Tak się przestraszyłem, że upadłem na podłogę ciągnąc za sobą Annabeth. Pomogłem jej z powrotem usiąść na łóżku i podszedłem do drzwi. Wziąłem głęboki oddech i nacisnąłem klamkę. Za drzwiami stał tata z szerokim Uśmiechem na twarzy. Nigdy go takiego nie widziałem. On... promieniał. niewiele miał wspólnego z tym chłodnym, rzadko okazującym uczucia gościem, którego spotykałem na Olimpie. Ten mężczyzna był wesoły i energiczny. Wyglądał naprawdę... dobrze. Takiego Posejdona musiała poznać mama, pomyślałem.
- Witaj tato. Omawiamy szczegóły misji - wydukałem.
- Możemy się przyłączyć - usłyszałem znajomy głos. Zza pleców ojca wysunęła się Atena. Odsunąłem się żeby mogli wejśc do środka. Na wszelki wypadek usiadłem obok Grovera. Matka Annabeth usiadła obok swojej córki, a Posejdon nadal stał.
- No więc - zaczął ojciec. - Wzięliśmy pod lupę ostatnie wydarzenia. Czeka was trudna i niebezpieczna misja, ale to chyba dobrze wiecie. Musicie tylko poczekać, aż przejście się uaktywni. Według nas stanie się to za dwa tygodnie. biorąc to pod uwagę postanowiliśmy wraz z Ateną zawrzeć sojusz i przygotować was do trudów misji.
Nie wiedziałem co powiedzieć. Zresztą, nikt nie wiedział. Spojrzałem na matkę Ateny. Patrzała się na mnie z nieodgadnionym wyrazem twarzy.
- jakie przejście? - wykrztusił wreszcie Grover. Wtedy zastanowiło to także mnie.
- Właśnie - powiedziałem ciesząc się, że mój głos zabrzmiał w miarę pewnie. - O jakie przejście wam chodzi?

shorty&SkAiLaxD

Spodobały nam się takie zakończenia. Podobno wam też, ale uwierzcie, w końcu nas za to znienawidzicie. Pozdrowienia z Republiki Południowej Afryki

shorty&SkAiLaxD

Percy

Nie rozpędzaj się tak ,bo twoje opowiadanie stanie się czymś w rodzaju przejścia między Trzecią ,a Czwartą częścią. ^^
"Tak się przestraszyłem, że upadłem na podłogę ciągnąc za sobą Annabeth. " , ten tekst mnie rozbawił ,ale jest w porządku. Błędów nie widzę , więc też jest dobrze.
==========
Annabeth , ten Temat jak mniemam jest przeznaczony do opowiadań , oraz opinii na ten temat, więc dlaczego spamujesz w najlepsze ? Surprised

Owszem ,parę ostatnich postów to jest spam.

shorty8

Z tym przejściem, to mi się nawet podoba ^^ Ma być więcej śmiesznych tekstów? Nie jestem specjalistką, ale jeśli tak, to da się zrobić =)

annabeth

a w tym temacie można sobie spamować bo to temat shorty a ona sie nie obrazi Wink

bardziej mi chodzi o inne tematy Very Happy

tak tak pora na hermesa słyszałam ponoć niezłe Wink

opowiadanie- BOSKIE jak zwykle :**

Percy

Tak , ma być więcej takich tekstów.

Binka

Fajniutkie !!
Pisz dalej . ;*
Oglądałam tylko kilka odcinków Wink

shorty8

To żałuj, ze tylko kilka, program w reżyserii braci Hood.