shorty
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5 ... 41, 42, 43 Następny

Percy

Nie znam słowa "tragicznie". ^^

Skaila

Trzeba wzbogacić słownik... Wink

shorty8

Po co słownik. Wujek google, ciocia wikipedja i już. Mam prośbę. Napiszcie mi co się wam w miom opowiadaniu podoba, co nie, a co można by jeszcze dodać, bo ja już nie wiem.

Skaila

Ogólnie wszystko jest ok.Ale nie za dużo tych dzieci herosów?Osobiście uważam że mogła by się pojawić jakaś nowa postać.

shorty8

Ale kto taki? Powiedz chociaż jaki miałby być jej ogólny zarys.

Skaila

W jakim momencie piszesz opowiadanie(chodzi mi o książkę)?

Roxy

wieszzz strasznie podobają mi sie percy i ann jako para Xd no ale podoba mi sie tesz twój styl pisania no i ogólnie nie podoba no cóż takie jakieś to wymuszone było z tymi dziećmi dzieci bez obrazy Very Happy

Percy

Nie no , czy tutaj większość w pierwszym planie widzi parę Percy&Ann ? ^^
Bez obrazy ,ale to już powoli obsesja. :p

shorty8

No i co? My już wiemy od dawna, obsesją maniakalno-depresyjna. Opowiadanie piszę po trzecim tomie, a dzieci dzieci niedługo znikną, bo ja po prostu nie wiedziałam o czym pisać, a jakoś zacząć musiałam. Teraz mam już jakiś zarys tego wszystkiego, a następne części dodawać będę po dokładnym opracowaniu, więc mnie nie pospieszajcie. Zabawię się w księdza, a więc.

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
Pewnie się nie zdziwicie, ale mi się nudzi. A ponieważ jest jak jest, to zrobimy sobie coś na kształt kółka literackiego, czy coś. Ja piszę, wy mi w PW podajecie swoje pomysły i oczekiwania. Do tego potrzeba jakiś zasad, bo chociaż ja zwykle w życiu nic nie porządkuję (wystarczy popatrzeć na mój pokój), to nie mam ochoty na nieporozumienia. Hmmhmhmh....

1. Wszystkie pomysły przesyłacie mi w PW. Lepiej by było, gdyby inni nie dowiedzieli się przedwcześnie co będzie dalej.

2. Wasze zdanie jest dla mnie ważne, więc wasze pomysły będą wykorzystywane w opowiadaniu, prędzej, czy później. Mam już, jak powiedziałam, ogólny zarys opowiadania, i nie będę wciskać tam niczego na siłę.

3. Jeśli macie pomysł na nową postać, to nie przysyłajcie mi czegoś w stylu:
,, przydałby się ktoś nowy, jakaś dziewczyna''. Poproszę o imię, płeć, jeśli to heros to boskiego rodzica, w jakiej roli miałby się pojawić i w jakich okolicznościach.

4. Jeśli dostanę choćby jedno PW, to momentalnie opowiadanie jest wspólne. Ja występuję tu w roli takiego redaktora naczelnego.

5. Nowy wpis pojawiać się będzie raz w tygodniu.

6. Zastrzegam sobie prawo zmieniania lekko waszych propozycji, na przykład imion i niektórych okoliczności. Przeszkadzałoby to moim ideom.

To wszystko. Mam nadzieję na miłą współpracę. Jeśli wam się to nie spodoba, uważajcie pomysł za niebyły. Kiedy zaczęłam pisać ten post to nie miałam pojęcia, że ten pomysł mi wpadnie do głowy. Sorry, że się rozpisałam. Pozdrowienia! ;***

Percy

Na mnie "może " nie licz. ^^

shorty8

Eeee?

shorty8

Rano obudziły mnie krzyki i śmiechy. Niechętnie otworzyłem oczy, i już chciałem się podnosić, ale coś mi w tym przeszkodziło. To ,, coś'' leżało na mnie i nie pozwalało na jakikolwiek ruch. Podniosłem głowę i oniemiałem. Leżał na mnie Max, a na nim chrapał Mark. Obaj jeszcze słodko spali. Jack stał razem z dziewczynami i śmiał się do rozpuku.
- Zdrajca - mruknąłem pod nosem. - Wstawać gamonie!
Jedyną reakcją było coś w stylu: '' mamo jeszcze pięć minut''. Zacząłem gadać, jacy z nich debile, niedoroby i pomyłki genetyczne. Udało mi się jakoś wygramolić spod moich niedocenionych kolegów. Już chciałem przywołać wodę ze strumyka płynącego niedaleko, ale przypomniałem sobie że ,,jestem'' synem Hermesa. Emily niemal leżała na ziemi ze śmiechu.
- Niech śpią - powiedziałem rozbawiony, kiedy wspólnymi siłami próbowaliśmy dobudzić tych niedorobów.
- No trudno, zjemy śniadanie bez nich - westchnęła Annabeth.
- Nie - zaprotestowałem. - Musimy dotrzeć do obozu przed południem. Ja zamierzam przeżyć życie, a Pan D. nie będzie za bardzo zadowolony jak się spóźnimy. Obudźcie tych idiotów, bo nie wytrzymam.
Annabeth chwyciła mnie za nadgarstek i pociągnęła w stronę chłopaków. Pomogłem jej zanieść i wrzucić każdego z nich do strumyka. Zdumieni parskali i prychali, aż w końcu przemoczeni i zirytowani wytoczyli się ze strumyka. Kiedy tylko jakoś udało nam zebrać wszystko do kupy ruszyliśmy do lasu. Ja i Ann szliśmy przodem, a za nami wlekli się inni, narzekając na komary, robali, i jeszcze na wszystko inne co tylko w najmniejszy sposób dawało znać o swoim istnieniu. Chyba nic dziwnego, że po godzinie stało się to denerwujące, a po dwóch przeistoczyło się w prawdziwą mękę. No, ja też narzekam, ale już bez przesady. Dziewczyny się prawie nie odzywały, natomiast te niedoroby cały czas jęczały. nie wiem skąd oni się wzięli. Ewolucja chyba ostro balowała jak ich tworzyła. Bo sama z siebie to by raczej czegoś takiego nie zrobiła. Wiem, wiem, ale ja ich naprawdę lubię. Tylko przy nich Pan D. to baranek. Z dzwoneczkiem i czerwoną wstążeczką.
- Zamknijcie się wreszcie - nie wytrzymała Annabeth.
- Dokładnie - poparła ją Emily. - Nawet Szajba tak nie narzeka.
Szajba to nasza nauczycielka matmy. Nic tylko ,, wasi rodzice nie umieją wychowywać dzieci'' ,, ta dzisiejsza młodzież to zero kultury''.
- A co my takiego robimy? - zapytał zdziwiony Max.
- Domyśl się - warknęła Ann.
Wtedy naprawdę mu współczułem. Zawsze kiedy zrobiłem coś nie tak, a nie wiedziałem co, jedyną odpowiedzią Annabeth na moje pytania było właśnie ,,domyśl się''. Tak jak wtedy, gdy zapomniałem o jej urodzinach, albo kiedy przez pomyłkę podlałem kwiaty jej perfumami, które z konieczności musiała przelać do słoiczka. Na jego szczęście dotarliśmy właśnie do obozu herosów. na nasze nieszczęście czekał na nas Pan D. z miną, jakbym właśnie popełnił ostatni błąd swojego życia. Bo nie wiadomo dlaczego patrzył się właśnie na mnie, a ja w swojej głupocie chciałem się dowiedzieć dlaczego. Możecie sobie tylko wyobrażać, jak bardzo potem tego żałowałem.
- Johnson - wycedził przez zaciśnięte zęby. - Czy ty wiesz co to jest zegarek?
Spojrzałem na zegarek Ann. 15.20. No to wpadliśmy.
- Izolatka. Wszyscy. - wymamrotał i odszedł.
Nie mam pojęcia co bardziej dało mi się we znaki. Ulga, że nie zamienił mnie w delfina, czy przerażenie. No bo co to ta izolatka? Tylko Annabeth zdawała się wiedzieć o czym mówił Dionizos, bo zaprowadziła nas wszystkich na polanę za domkami.
- Oświecisz mnie? - zapytałem dotrzymując jej kroku.
- Izolatka to nieduży domek, jakieś dwa kilometry stąd. Dionizos zamyka tam dzieci za przewinienia. Na całe lato.

shorty&SkAiLaxD

Mamy taki pomysł. Chcemy wprowadzić do opowiadania każdego użytkownika forum. Dwoje już mamy, jeśli wiecie o kogo chodzi. Mamy także nadzieję, że się na nas nie obrażą, bo w tekście są parą. No ale, jak mus, to mus. Pozdrowienia znad morza wysyłają

shorty&SkAiLaxD

Roxy

że inby coś sugerujesz Xp wproiwadaj wprowadzaj a ja (jako ja nie roxy) wybrałam ten nick bo poprostu lubie ann i mamy podobne charakterki XD choć nie... bardziej mi pasuje thalia nom zdecydowanie Wink

tak pół na pół i pół też percy i grover ach i wogóle jestem składanką wszystkich bohaterów Rolling Eyes

Skaila

Cieszę się że wszystko ok.

shorty8

No to się cieszę, bo po nocach mi się śniło, jak mnie zabijacie. I muszę wam powiedzieć, że chyba przestanę oglądać horrory. Bo albo mam na tyle chorą wyobraźnię, że potrafię takie sceny morderstwa wymyślić, albo gdzieś je już widziałam. Osobiście skłaniam się ku drugiej opcji.