Szalony Tydzień
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 5, 6, 7 ... 18, 19, 20 Następny

Percy

Trochę lepiej ,ale nadal dwa palce mam poobijane, więc łatwiej mi pisać, ale nie opowiadanko. :p
Poczekajcie do 15, może będzie lepiej. Smile

Percy

Nie jest lepiej , więc musicie wytrzymać do jutra, chociaż szczerze wątpię ,by było po sprawie.

shorty8

Hej, dla mnie dzień bez siniaka jest dniem straconym xD

Percy

Siniaki swoją drogą. :p

Skaila

Tą krętą czy prostą drogą?

Percy

Prooostą.

Binka

A dla czego ???

shorty8

A miałaś kiedyś krętego siniaka? Wiesz, ja miałam okrągłe, kwadratowe itp. ale szlaczków jeszcze nie miałam xD

Binka

Ja miałam .
Jak się z chłopakiem pobiłam o pomarańczową kredkę .
Wtedy na ręce miałam takie fale z siniaków .
Nawet nie wiem czym dostałam .
Zbyt byłam pochłonięta walką .

Skaila

Kreda podczas walki się nie połamała?

Percy

Nudzicie, wiecie ? :p
Postaram się dzisiaj coś wstawić.

Percy

Rozdział 6 :
Między nami stanęła przyjaciółka przyjaciółka Annabeth ,chociaż jak już wcześniej mówiłem , jej imienia nie pamiętam.
-Skończycie?! - krzyknęła.
Z łatwością odparowała atak Clarisse, wyrzucając włócznie w przestworza, po paru sekundach włócznia upadła obok właścicielki.
Ja zamachnąłem się w kierunku córki Aresa, jednak po paru sekundach znalazłem się na ziemi , z obolałymi plecami , dopiero po minucie zrozumiałem ,że leżałem tu za sprawą tej samej , która odparowała atak Clarisse.
Ta z kolei (dla niezrozumiałych - Clarisse) pobiegła do swoich rówieśników ,zdenerwowana .
Annabeth podeszła do nas, i zaczęła się cicho śmiać ,mówiąc do mnie coś w stylu :
"Percy , czyżbyś ty , Synu Posejdona ,nie mógł pokonać dziewczyny ? " .
Zirytowało mnie to , wstałem , zrobiłem oburzoną minę , i z głośnym "Pffff" odszedłem..
Jeszcze przez koło 10 , 20 sekund słyszałem śmiech dziewczyn .
Poszedłem w miejsce, gdzie rozpoczęła się ta szaleńcza opowieść , na plażę .
Siedziałem tak długo , ale straciłem rachubę czasu.
...
Kiedy byłem już znudzony tym siedzeniem ,wstałem , i odwracając się , wpadłem na koleżankę Annabeth .
-yyy , przepraszam. - powiedziałem , po czym ją ominąłem.
- Zatrzymaj się - odpowiedziała stanowczym głosem.
- Co tym razem ci zrobiłem ?
- Troszkę mnie wkurzasz swoim zachowaniem , albo inaczej , manierami , poza tym jest dobrze , ale wolałabym z tobą porozmawiać . - odpowiedziała.
- Chodzi ci o dzisiejsze wydarzenie ? - byłem trochę zdziwiony.
- Nie , chodzi mi o twój całokształt, Annabeth mi o tobie parę rzeczy opowiedziała, a kiedy o tobie mówiła , zachowywała się inaczej.
- Nie rozumiem... - odpowiedziałem , i poszedłem przed siebie, po chwili omal nie wpadłem do dziury , która w mgnieniu oka się pojawiła.
- Jestem Kiraja, córka ...

THE END.

Skaila

Naprawdę fajnie! Very Happy

annabeth

cyba aż straciłem rachube, lub siedziałbym ale straciłem rachube Very Happy

bo taka konstrukcja zdania jest nie do przyjęcia Wink

a tak pozatym to co z tym orkanem ?? szkoda tylko że aż TAK krótkie xD

Percy

"Siedziałem tak długo , ale straciłem rachubę czasu. " - to jest zdanie, w którym Percy przypuszcza, iż siedzi już tam długo ,ale nie jest pewny ile .
Hmm , ręka jeszcze nie w pewni dobra, więc napisałem krótkie.